Toen de Griekse economie de afgelopen jaren de nek om gedraaid moest worden, stonden de Finnen vooraan om het vonnis uit te voeren. Er werd flink op de borst getrommeld over begrotingsdiscipline, vermengd met een naar staaltje blond haar/blauwe ogen superioriteitsgevoel. We zouden die onbetrouwbare mediterrane types wel eens laten zien hoe je fatsoenlijk een land runt!

Het is dan ook niet met gering leedvermaak dat ik vandaag las dat Finland nu zelf in de problemen zit. Het recept is bekend: een economische crisis, en geen enkele manier om eruit te komen behalve het afbreken van het eigen sociale vangnet.

Het is interessant om te zien hoe anders er over de Griekse crisis gepraat wordt dan over de Finse: als je een Noord-Europees land bent met een regering die geen bedreiging vormt voor de Europese status-quo, dan is het hebben van de een-na slechts presterende economie in Europa ineens niet de schuld van je luie volksaard; dan krijgen externe omstandigheden als de aanhoudende Eurocrisis en de sancties tegen Rusland de schuld. Over hypocrisie gesproken!

Ongetwijfeld zal de Finse regering nu ook in eigen land gaan bezuinigen. De Fin Olli Rehn, die het gezicht was van de Europese bezuinigingen, is nu minister van economische zaken in Finland. Hij heeft al aangekondigd dat zijn eigen land het soort maatregelen nodig heeft die voor de economieën van Zuid-Europa zo’n wonderen gedaan hebben, ondanks het feit dat inmiddels duidelijk is dat het kapotbezuinigen van een economie iets is wat werkelijk kan gebeuren.

Finland kwam z’n vorige crisis, in de jaren ’90, te boven door z’n munt gigantisch te devalueren. Vanwege de dwangbuis van de Euro is dat nu niet mogelijk. De enige overgebleven optie is het afbreken van de verzorgingsstaat. Het is de zoveelste stap in de Europese race to the bottom en een illustratie van het feit dat je geen Griek hoeft te zijn om de ellende van de Euro te ondervinden. Wanneer zijn wij aan de beurt?