Beste Hans,
Zou jij de volgende regel kunnen invoeren: iedere PvdA’er die in een publieke discussie refereert aan een internationaal verdrag, krijgt strafregels bij het volgende ideologische scholingssessie. Als voorzitter van de partij moet dat toch in jouw macht liggen? Gewoon: twintig keer de Internationale overschrijven, alle coupletten.
Die verdragen zijn een wandelstok waar we op leunen omdat onze politieke benen te zwak zijn. Ze zijn een symptoom van de verstokte, ambtelijke manier van redenen die in onze partij dominant is. Tegenwoordig zijn ze het eerste ding waar we naar grijpen, terwijl we zoveel beter in huis hebben.
Neem nou de bed-bad-brood-discussie. Het kan toch niet zo zijn dat het beste argument dat we in huis hebben is dat opvangen van Europa moet? Dat creert voor de man in de straat een vreselijk beeld: wij zijn de partij die ‘nee, kan niet’ zegt, de partij van het afschieten van initiatieven in plaats van de partij die met plannen komt. Dat telt, aan de keukentafel of in de kroeg. Mensen waarderen daadkracht, zelfs als ze het niet met de daden eens zijn.
Wij zouden eens een voorbeeld moeten nemen aan de VVD en met een initiatief moeten komen dat eigenlijk gewoon niet kan. De Volkskrant kopte vandaag met ‘VVD zet coaltie op scherp’. Waarom lees ik dat nou nooit over onze partij? Het is voor de gewone burger duidelijk waar het initiatief ligt.
Iedere keer dat we naar zo’n hulpmiddel als een verdrag grijpen, verzwakken we ook nog eens onze eigen positie. Immers, momenten van politieke botsing zijn de uitgelezen momenten om je eigen ideeen weer eens zichtbaar te maken. Door naar die verdragen te wijzen laten we die kans liggen. Wat we zeggen is: “het mag niet van Brussel”, maar wat we willen zeggen is: “Elias, denk eens aan iemand die niks te eten heeft, als je bij de Binnenhofbarbecue de honderdste kipkluif naar binnen werkt! Van der Steur, corpsbal in dat obscene kasteel van je, denk eens aan de mensen die geen dak boven hun hoofd hebben! Rutte, denk eens aan mensen die om andere redenen in een klein bootje gaan zitten dan om met Jort Kelder te netwerken!”
Die verdragen helpen ons niet om ons wereldbeeld over te brengen, en dat is waar politiek om gaat. Een verdrag is een defensief, stilstaand ding. Het is het kasteel waar je je in terugtrekt, terwijl de vijand je boerderijen plundert. Je wint de oorlog niet door in je kasteel te zitten. Zijn die verdragen dan helemaal zinloos? Nee, natuurlijk niet; ze zijn een waarborg, maar meer niet. Een verdrag is zoveel waard als de mensen die het steunen, maar dat is ook alles. De inzet van deze discussie is nou juist dat die stelt aan het afkalvende is.
Als je strafregels te ver vindt gaan, zet dan heb ik nog een suggestie: zet een swear jar in de vergaderzaal van de Tweede Kamer-fractie. Voor iedere keer dat een Kamerlid ‘verdragen’ zegt waar camera’s bij zijn, gaat daar een euro in. Als hij vol is, is er gratis bier voor de hele fractie. Wat vind je daar van?
Be the first to comment on "Hans, geen verdragen!"