Stephan Sanders pleit voor censuur

Nederlanders zijn onvoorstelbare kuddedieren. Komt er een mening voorbij die ze niet welgevallig is, dan is het eerste instinct: verbieden. De kudde moet het dier dat de andere kant op wil doodschoppen.

Bewijsstuk #1: de column van Stephan Sanders in de Vrij Nederland van deze week. Het gaat over ‘fuck de koning’-roeper Abulkasim Al-Jaberi. Sanders begint met de boude bewering dat Al-Jaberi ergere dingen op zijn kerfstok heeft dan majesteitsschennis. Ik verwacht: moord, brandstichting, of toch op z’n minst het dragen van witte sokken met sandalen. Maar wat blijkt: wat Al-Jaberi op z’n kerfstok heeft, is dat hij een mening heeft die Sanders niet bevalt. Dat zou natuurlijk verboden moeten worden!

Naast de misdaad-metafoor staat er flink wat goedkope bangmakerij in het stuk: De ‘in Irak geboren’ Al-Jaberi is een ‘klassieke relschopper’ die door Sanders ‘gevolgd’ wordt. Ik vind het toch een hele geruststelling dat we Vrij Nederland-columnisten hebben om te waken over buitenlanders die het wagen om een mening te hebben over de situatie Nederland. Al-Jaberi maakt deel uit van de groep antiracisme-activisten die door het Zwarte Piet-debat in de spotlight zijn komen te staan. Zij zien de Nederlandse maatschappij als volledig opgetrokken uit aan de koloniale tijd ontleende structuren. Vanuit dat beeld noemde hij Abutaleb de ‘house negro‘ van het Nederlandse racistische establishment. Dat is het ‘misdrijf’ waar Sanders het over heeft.

Persoonlijk vind ik het een ijzersterk beeld: Aboutaleb op de veranda van een Zuidelijke planterswoning, met een dienblad met koude dranken erop, terwijl in de brandende zon de slaven ploeteren. Het drukt de irritatie uit over een politicus die met succes de angst voor ISIS weet te kanaliseren om zijn eigen populariteit te verhogen, en daarbij behoorlijk twijfelachtige dingen zegt.  Ook binnen de PvdA is Aboutaleb een splijtzwam. Het is een stevig beeld, maar politiek is geen plek voor mensen zonder eelt op de ziel. Wilders heeft ze bruiner gebakken.

Zelfs als je de vergelijking potsierlijk of respectloos vind, dan is hij nog steeds niet verboden, en dat is een belangrijk verschil. Sanders hanteert het taalgebruik van wetsovertredingen (‘vergrijp’, ‘arrestatie’) om te insinueren dat Al-Jaberi’s mening illegaal is. Daarmee overschrijdt hij de grenzen van hij vrije debat. Een onsympathieke mening is nog geen verboden mening.

Door Al-Jaberi’s mening te criminaliseren, maak je hem alleen maar sterker. Flink wat van zijn ideeën – over Hamas  bijvoorbeeld – moeten resoluut bestreden worden. Maar doe dat in godsnaam in een vrij, open debat! Als je een stapel racistische clichés tegen hem in stelling brengt, hem een querulant noemt en met Hitler vergelijkt, dan heb je je kans om zijn ideeën inhoudelijk te bestrijden vergooid. Je geeft hem dan de kans om als de redelijke, verstandige partij over te komen, terwijl hij dat misschien helemaal niet is.

Sanders’ hele betoog is verkeerd om: het feit dat iemand die allerlei onconventionele meningen heeft wordt aangepakt voor het lullige majesteitsschennis laat juist zien hoe achterhaald dat vergrijp is. We zouden niet meer meningen moeten verbieden, maar juist minder. Zoals de New York Times opmerkte: het misdrijf majesteitsschennis is iets dat je associeert met dubieuze landen als Thailand, waar het gebruikt wordt om dissidenten de mond te snoeren, niet met het vrije Nederland. Willem-Alexander is net zo goed een publiek figuur als Aboutaleb. Waarom zou de een speciale bescherming moeten genieten ten opzichte van de ander?

Be the first to comment on "Stephan Sanders pleit voor censuur"

Leave a comment

Your email address will not be published.


*