Waarom kijkt Wilders weg?

Nooit eerder was het gevoelsleven van een president zo uitgebreid besproken als de afgelopen weken sinds de Duitse komiek Böhmermann in niet mis te verstane bewoordingen Erdogan beledigde. Bondskanselier Merkel ging door het stof, Hans Teeuwen deed er daarentegen nog een schepje bovenop en zelfs de Britse komiek John Oliver heeft ruimte voor kritiek op de Turkse president. En gister vroeg SP-kamerlid Sadet Karabulut een debat aan over ‘de lange arm van despoot Erdogan’. Tot mijn grote verbazing is het daarentegen muisstil bij de man van wie je juist de felste kritiek op een islamitisch politicus mag verwachten: Geert Wilders.

Jazeker, eerder noemde Wilders de Turkse president een ‘islamofascist’ die regeert in het ‘Noord-Korea aan de Bosporus’. Maar afgezien van een gratuite tweet over de visumplichtdiscussie zwijgt Wilders deze week in alle talen over Turkije en de censuur van Erdogan. Waarom kijkt Wilders eigenlijk weg?

Wilders staat, vooral bij zichzelf, te boek als een kampioen van de vrije meningsuiting. Hij is normaal gesproken de man die choqueert en beledigt met termen als ‘testosteronbommen’, ‘asieltsunami’ en ‘kopvoddentaks’. Een simpele analyse is dat Wilders gewoon jaloers is op Böhmermann, immers, de blonde leider is nu niet meer in het centrum van de aandacht. Maar dat is te makkelijk.

Het zwijgen van Wilders is beter te begrijpen als je beseft dat Wilders en Erdogan eigenlijk dezelfde politiek nastreven. Als iemand iets zegt dat hem niet zint, zoals professor Paul Frissen of columnist Thomas van der Dunk hebben ervaren, geldt de vrijheid van meningsuiting plots niet meer. Dat is niet alleen de officiële partijlijn van Wilders/Erdogan, maar ook hun aanhangers denken er zo over. Elk grammetje kritiek op de onfeilbare leider wordt steevast beantwoord met bedreigingen. Vraag maar aan bijvoorbeeld Herman van Veen.

Zowel Wilders als Erdogan willen eenmansleider van hun land zijn. Ze zijn nationalistisch in hart en nieren, vermengd met een vleugje religie: joods-christelijke traditie versus islamisme. Maar ook zijn beiden doodrenkt met een mannelijk-chauvinistisch begrip van ‘onze vrouwen’, van wie vreemde mannen met hun tengels af moeten blijven. Alsof vrouwen hun weerloos bezit zijn.

Nee, Wilders is niet zo happig om nu Erdogan aan te vallen op zijn beperking van de vrijheid van meningsuiting. Hij is juist druk bezig aantekeningen te maken voor het moment dat hij zélf aan de macht komt.

UPDATE: Op vrijdag werd bekend dat D66 een voorstel indient om de straf op het beledigen van een buitenlands staatshoofd uit het wetboek te schrappen. Terwijl het voorstel gesteund wordt door PvdA, GroenLinks en de SP, geeft de PVV niet thuis.

Be the first to comment on "Waarom kijkt Wilders weg?"

Leave a comment

Your email address will not be published.


*