De gemiste kans van links

Wie de Amerikaanse presidentsverkiezingen ook gaat winnen, links zal de verliezer zijn. In het geval van Trump is dat duidelijk: als hij wint kunnen we een Nixoniaanse vervolging van zijn vijanden verwachten, zowel de echte als de veronderstelde.

Als Clinton wint zit het iets subtieler. Zij heeft met deze verkiezingen een enorme kans gemist. Ze heeft er bewust voor gekozen om zich in de campagne te positioneren als het rederlijke, centristische alternatief. Ze heeft bijvoorbeeld sterk ingezet op het aan haar kant krijgen van gematigde republikeinen. De boodschap was duidelijk: Trump’s kandidatuur werd weggezet als een uitzondering, een speciaal geval waarin de normale regels van politiek niet gelden. Alle redelijke mensen moeten samenspannen om te voorkomen dat hij president wordt.

In werkelijkheid wijkt Trump op veel punten niet zo veel af van de gebruikelijke Republikeinse strategie. Hoewel Ronald Reagan tegenwoordig als een soort heilige vereerd wordt, waren er in zijn tijd meer dan genoeg mensen die hem volstrekt incompetent vonden om president te worden. Men klaagde dat hij geen aandachtsspanne had, dat hij lui was en dat hij amper kennis van zaken had – precies de soort dingen die nu over Trump gezegd worden.

Bovendien: met iedere beweging naar het midden wordt de claim dat de Democraten de gewone man vertegenwoordigen ongeloofwaardiger. Als je iedereen met macht bij elkaar zet, creëer je vanzelf een establishment – volk tegenstelling waar het establishment altijd de verliezer zal zijn. Met zo’n tactiek versla je Trump misschien wel, maar je zorgt er ook voor dat iedereen die ontevreden is over hoe de dingen nu gaan automatisch jouw tegenstander wordt. Dat weet Trump ook: vandaar dat hij geprobeerd heeft Sanders-supporters aan te trekken. Als Clinton ervoor gekozen had om de meer populistische elementen in haar partij een prominente plek in de campagne te geven, had ze daar de angel uit kunnen halen.

De enige manier waarop de situatie nog gered kan worden is als de volgende uitdager van Clinton van linkerzijde komt, en niet van rechterzijde. Als Trump er zonder hulp van Clinton in slaagt om de Republikeinse partij zo om zeep te helpen dat ze de komende tijd geen machtsfactor meer vormen, dan zou het wel eens kunnen dat krachten ter linkerzijde van Clinton hun kans zien en bij de volgende verkiezingen – of die daarna – een tegenkandidaat lanceren. Het belangrijkste argument van de links-liberalen om naar het midden te bewegen was immers altijd om erger te voorkomen. Als dat argument wegvalt, heeft links de vrije hand. Het lijkt me onwaarschijnlijk dat het gebeurt, maar misschien onderschat ik het zelfdestructieve vermogen van de Republikeinen.

Als Clinton als echte linkse kandidaat gerund had, dan had ze de Republikeinse partij een zware slag toe kunnen brengen. Nu heeft ze die partij alleen maar sterker gemaakt: doordat ze de vrijbuitende, internationaal recht schendende leden van de Bush-regering opgevoerd heeft als wijze oude staatslieden, heeft ze hun misdaden met de mantel der liefde bedekt. Het recept voor de Republikeinen is heel simpel: als je wil dat de Democraten je vorige regering steunen, hoef je alleen maar een kandidaat te regelen die net een tandje rechtser is dan de vorige.

Steun mij op Patreon. Het kan al vanaf 10 cent per stukje.

2 Comments on "De gemiste kans van links"

  1. Maar beste Jelmer ,
    U gaat nu toch niet beweren dat de rechts-in-het-kwadraatkandidaat Clinton links zou zijn?
    Daarbij heeft u net als veel mensen op ‘links’ het rare idee dat Clinton beter is dan Trump . Ook dat valt nog te bezien . Van Trump weten we dat het een enge racist is die waarschijnlijk de belangen van het bedrijfsleven gaat behartigen en van Hillary weten we dat die dat ook gaat doen MAAR ook nog eens een conflict wil met Rusland dat kan leiden tot een derde wereldoorlog.
    Daarbij gaat u er geheel aan voorbij dat er een ook nog een kandidaat is van de Green Party die het helemaal niet zo slecht doet in de peilingen ; waarom negeert iedereen haar?
    Maar Clinton of Trump ; met links hebben zij beiden geheel niets te maken .

  2. Zoals ik de ‘Gemiste kans van links’ lees en het zie, wordt daarin USA-Presidentskandidate Hillary Clinton (HC) als het mindere kwaad t.o.v. van haar rivaal Trump afgeschilderd. De Nederlandse ‘Nieuws Media’ zoals ik die regulier onderga, doen dat van Links tot Rechts gemeten en vv overwegend ook.
    Welnu, het lijkt mij dat het vervaardigde portret van twee met elkaar concurrerende Amerikaanse personages niet een ware ‘trompe l’oeil’ is, maar het abstract van een politieke infectie.
    Trump mag een snoever zijn en schijnt inderdaad het nodige op zijn morele kerfstok te hebben: sexuele escapades, belastingtrux e.d., en hij zou ooit nog wel eens als leugenaar kunnen worden geëxposeerd, maar is hij dat – wees eerlijk – vandaag apert (nog) niet. Hillary Clinton heden, gisteren, eergisteren al wel: ruimschoots. Het misdadige Benghazi-spook achtervolgt haar eeuwig, haar e-mail ‘beleid’ is behalve raadselachtig ook staatsgevaarlijk bevonden. USA-burgers die dergelijke Hilleryaanse ‘fouten’ maakten, belandden er in de gevangenis voor. En dan laat ik haar ‘Trustfund’ en nog zoveel andere ‘zakelijke’ affaires maar buiten beschouwing. En snoeven ‘making herself tall’ kan ze ook. Ik zag het op de USA-tv in 2008. Ze schepte op en loog dat ze onder vijandelijk vuur een vliegveld op de Balkan had overgestoken. Of zoiets.
    Wat ik in dit verhaal nog het ergste vind, is dat HC en iedereen die haar nolens volens steunt, de grondslag van de USA existentieel te grabbel gooien. Fundamenteel van dit meest democratische land ter wereld is het Geloof dat iedere rechtmatig ingezetene gelijk is voor Wet. HC tart dit in levende lijve. Ze behoort achter de tralies. Trump (nog) niet. Ben je USA-burger en radicaal voor de gelijkheid, of dat niet, weet je nu op wie te stemmen, HC of Trump.

    In ‘Gemiste kans’ wordt HC lichtelijk met ‘links’ geassocieerd. Veldman wijst dat in zijn reactie van 31.10 absoluut af en m.i. terecht. Het dogmatische schema ‘Links-Rechts’ met behulp waarvan wij hier in West-Europa verschijnselen van politieke -, economische – en ook morele aard plegen te ordenen en te begrijpen, is in de USA praktisch afwezig. Vierkante HC linkser vinden dan ronde Trump is dan onmogelijk.

Leave a Reply to HPax Cancel reply

Your email address will not be published.


*