De grootste vijand van Israel is Lieberman

De wereld kijkt met afschuw naar de gewelddadige dood van 16 Palestijnse burgers in het afgelopen Paasweekend. Zij demonstreerden voor het recht op terugkeer, er zijn immers miljoenen Palestijnen uit hun huizen verjaagd bij de stichting van de staat Israel. Israel claimt echter dat hun dood hun eigen schuld is. Het leger had gewaarschuwd dat ze elke vorm van protest zouden smoren, nietwaar? En de demonstranten waren zeker niet geweldloos: ze verbrandden autobanden en slingerde stenen naar de grensbewakers. Elk redelijk persoon zou dan antwoorden: maar dat is toch geen rechtvaardiging om iemand dood te schieten? 

De EU en de VN, en ook vele stemmen binnen Israël roepen op tot een onderzoek naar dit excessief geweld. Zo’n oproep klinkt zwak, maar een onderzoek is nu eenmaal een noodzakelijke eerste stap in de richting van rechtvaardigheid, en uiteindelijk, berechting van de moordenaars van Mohammad Kemal el-Nejar, Amr Wahid Nasrallah Abu Semur, Emin Mansour, Mohammad Naim Abu Amru, Ahmad Ibrahim Ashur Awde, Jihad Ahmad Farina, Mohammad Sadi Rahmi, Abdulfettah Abd el-Nabi, Ibrahim Salah Abu Shir, Abdulqadir Mardi el-Havajeri, Sari Velid Abu Awde, Hamdan Ismail Abu Amshe, Jihad Zahir Abu Jamus, Badir Faiq el-Sabagh, Naji Abdullah Abu Hajir en Mahmoud Abu Muammar.

 Dat het vergaren van de feiten onherroepelijk zal leiden tot de conclusie dat Israëlische scherpschutters als moordenaars hebben gehandeld, weet ook Defensie-minister Avigdor Lieberman. Die heeft dan ook, al voordat de slachtoffers begraven zijn, laten weten niets voor een onderzoek te voelen. De Israëlische militairen hebben perfect gehandeld, en moeten volgens hem dan ook een medaille voor hun verdiensten krijgen.

Voor vredelievende Nederlanders klinkt dat enorm wreed. Maar zulke uitspraken zijn niet zo vreemd voor Lieberman. Die heeft al eerder opgeroepen om Arabisch-Israëlische leden van de Knesset te executeren, hij heeft voorgesteld om Palestijnse gevangenen maar te verdrinken in de Dode Zee. 

Lieberman is een exponent van een Israëlische politiek die steeds verder naar rechts opschuift: steeds gewelddadiger, steeds onverzoenlijker. De schofferende houding van Israël maakt het steeds moeilijker voor mensen uit andere landen om Israël te steunen. In westerse landen is de schrikbarende opkomst van antisemitisme volledig te wijten aan de straffeloosheid van Israëlisch geweld. 

En dat is verschrikkelijk: de bedoeling van Israël is juist een veilige haven te bieden voor de Joden na de genocide tijdens de Tweede Wereldoorlog. Iedereen die ‘nooit meer holocaust’ roept, weet dat een levensvatbare en veilige staat Israël daarvoor een voorwaarde is. De De grootste bedreiging voor de veiligheid van Joden wereldwijd is dan ook de gewelddadige politiek van mensen als Lieberman. In het verlengde brengt hij daarmee ook de Israelische staat zelf in gevaar. Ga zo door Lieberman, en op een dag is het geduld en de steun van het Westen op.

Die dag wil ik graag voorkomen. Het is van levensbelang – voor de Palestijnen, maar ook voor de Joden – dat Israël een radicaal andere koers gaat varen. Daarvoor is uw steun hard nodig. Niet alleen lui achter de computer boos zijn. Nee, steun een progressief, pacifistisch en inclusief Israël in woord én daad. In Nederland kunt u de organisatie ‘Een Ander Joods Geluid‘ ondersteunen. In Israël zelf is er bijvoorbeeld de Meretz partij, die oproept voor een onderzoek naar het geweld van het Israëlisch leger. Het is tijd om in actie te komen voordat Israël al haar krediet verspeelt heeft.

6 Comments on "De grootste vijand van Israel is Lieberman"

  1. De eerste zin klopt al niet. De doden waren Palestijnse strijders die geweld gebruikten en lid van – ook volgens Nederland – terroristische organisaties.

  2. Louk Rademaker | April 5, 2018 at 11:51 am | Reply

    Beste Awi Cohen,

    Misschien heeft u gelijk. Echter, zelfs als u gelijk heeft horen criminelen gearresteerd te worden en berecht te worden met een eerlijk proces, waarna ze – als hun schuld bewezen is – een gevangenisstraf horen uit te zitten. Als je standrechtelijke executie zónder rechtelijk proces steunt, wordt het heel moeilijk om je als ‘rechtvaardig’ te beschouwen. Bovendien, het feit dat Lieberman weigert een onderzoek in te stellen – wat immers uw gelijk zou kunnen bewijzen – doet mij vermoeden dat het helemaal niet ging om ‘strijders’ die lid waren van een ‘terroristische organisatie’. Bent u geen fan van een eerlijk gerechtelijk proces?

    Vriendelijke groet,

    Louk Rademaker

  3. Het staat vast dat het terroristen waren: Hamas heeft het toegegeven. Zwak dat u dat niet weet, maar er wel een artikel over schrijft.
    Het merkwaardige is wel dat als Frankrijk, Denemarken of Italie terroristen doden die bezig zijn geweld te plegen, niemand hierover klaagt en iedereen dat begrijpelijk vindt. Alleen Israel mag dat niet van sommigen.

  4. Louk Rademaker | April 5, 2018 at 1:52 pm | Reply

    Beste Awi Cohen,

    Los van het feit dat ik Hamas niet bepaald een betrouwbare bron vindt, gaat u voorbij aan de belangrijkste vraag. Steunt u standrechtelijke executie zonder vorm van proces?
    Een voorbeeld van hoe het wél hoort en kan: toen in 2011 de terrorist Breivik 77 mensen vermoordde is hij gearresteerd, er is onderzoek gedaan, een eerlijk proces waarbij Breivik bijgestaan is door een advocaat en toen is hij veroordeeld tot een lange celstraf.
    Lieberman en Netanyahu kiezen er bewust voor om géén onderzoek te doen, en om standrechtelijke executies te steunen. Dat heeft niets meer met rechtvaardigheid te maken. Daarmee maakt Israel helaas meer vijanden dan vrienden. Ik zou graag willen dat Israel een ander beleid voert, een rechtvaardige behandeling van terreurverdachten (en alle andere Palestijnen in het algemeen), want alleen door zelf rechtvaardig te handelen kan je een veilig Israel garanderen.

    Vriendelijke groet,

    Louk Rademaker

    • Wat u waarschijnlijk ook niet weet is dat Israel na de aankondigingen van de aanval op haar grens uitgebreid gewaarschuwd heeft dat op wie het grenshek gewapend zou naderen of dat zou doorbreken met scherp geschoten zou worden.
      19 terroristen hebben dus bewust de dood gezocht, waarschijnlijk om zo naar het islamitisch paradijs te mogen gaan omdat zij gestorven zijn in de strijd tegen de Joden. Dat leren zij in de moskeeën van Gaza.
      Israel heeft hen dat toegestaan. Iedereen tevreden toch?

  5. De Palestijnse mars op de Joodse Muur Pasen 2018 laat zich het best begrijpen in de omlijsting (‘frame’) van het begrip ‘oorlog’. Dit maakt haar juridische beoordeling / interventie* zowel praktisch (op het slagveld) als theoretisch zinloos, behalve het eventueel zwaaien en dreigen ermee ten gunste van één van de belligerenten. Een krijgslist dus, of oorlogspropaganda, waaraan de te duperen partij redelijkerwijs niet behoeft mee te werken. Reputationele blamage, i.e. de bedoeling van die valstrik, moet zij zich dan maar als onvermijdelijk laten aanleunen. Voorlopig tenminste.

    Opmerkelijk is nu dat in het onderhavige geval de aanvaller in techno-militair opzicht inferieur is aan de verdediger. Nog opmerkelijker is dan dat de laatste de Palestijnen in een klap kan uitschakelen, maar dat nooit doet. Israël verzet zich disproportioneel tot zijn macht. Wat óf bewonderenswaardig is, óf dom, of ook betekent dat de Palestijnen relatief niet zo weerloos zijn als zij schijnen, met Israël navenant zwakker.

    In feite verkeert het laatste land in de ‘underdog’ positie. Zijn (militaire) techno-overmacht lijkt dit te weerspreken, maar demografisch door omringende Islam-volken** belegerd en door internationale verhoudingen gekneveld, verkeert het permanent in existentieel gevaar.

    De positie van Israël doet denken aan die van een geketende beer dansend op een heet gestookte plaat en door een meute opgehitste honden aangevlogen (TV-beelden).

    *O.m. ref. commentaar Rademaker 5-04-2018.
    ** Hegel (1770-1831): ‘Wat voor Robespierre als la liberté et la terreur gold, is voor Mohammedanen la réligion et la terreur.’

Leave a comment

Your email address will not be published.


*