Afgelopen vrijdag begon kandidaat-Kamerlid Jan Dijkgraaf zijn politieke carrière door aan te sturen op het ontslag van journalist Peter Breedveld. Donderdag steunde polder-McCarthy Y. Ramautarsing het project om een lijst met ‘on-Amerikaanse’ professoren samen te stellen. Trump’s oude campagnemanager heeft opgeroepen de journalist die zijn belastingaangiften had gepubliceerd op te sluiten. Wilders heeft geprobeerd een hoogleraar die ‘m niet beviel ontslagen te krijgen. De intimidatiepogingen van PowNews zijn welbekend.
Kunnen we alsjeblieft gewoon vaststellen dat extreemrechts niks met democratie heeft? En kunnen we dan daarna ophouden met die gespeelde verontwaardiging? De verkiezing van Trump heeft duidelijk gemaakt dat hun pogingen om andersdenkenden het zwijgen op te leggen, geen bug maar een feature zijn.
In hun verziekte geweldsideologie is het goed als je schijt hebt aan de rechtsstaat: het laat zien dat je sterk bent. Al die extreemrechtse types zijn allemaal kleine Poetins: zij zijn de baas, en wie het ermee oneens is, kan een klap voor z’n kop krijgen.
En kunnen we Wilders in z’n gezicht uitlachen, de volgende keer dat hij over de toestand in Turkije begint? Het enige dat hem van Erdogan scheidt is dat die moslim is en dus fout. Voor de rest willen ze precies hetzelfde: een maatschappij waarin niemand hen tegenspreekt.
Het wordt tijd dat wij als links de nalatenschap van de politieke vrijheid claimen. Wij, links, hebben die gemaakt. We hebben hem verdedigd tegen de fascisten, en dat moeten we nu weer doen. Zo eenvoudig is het.
Be the first to comment on "Kleine Poetins"