Niemand is zo vervelend als een van z’n geloof gevallen babyboomer. Je kent hem wel: het type dat heel erg links was toen dat nog populair was, en dat zijn oude ideologie in de uitverkoop deed toen de politieke winden draaiden. Met hun ontwikkeling van links naar rechts kwam een wonderlijke bijvangst: niet alleen besloten ze dat hun voormalige mening verkeerd was, maar iedere sterke mening was bij voorbaat verdacht.

Deze mensen houden het land in gijzeling. Ze voorkomen dat er betekenisvol, inhoudelijk debat gevoerd wordt. Want inhoudelijk debat vereist eerlijk uitgesproken, tegen over elkaar staande meningen. En mensen met meningen staan altijd klaar om de Goelag te organiseren. Of zoiets.

We zitten in een bizar proces van boetedoening, waarin het hele land buigt naar het conservatieve gemopperpot van een paar oude mannen, die de wijsheid in pacht hebben omdat zij ooit Mao een toffe peer vonden.

Voorbeeld A): Theodor Holman, over Anne-Fleur Dekker, het Groenlinksmeisje dat moest onderduiken omdat Wilders- en Baudetsupporters haar met uit z’n verband gerukte tweets tot een tweede Volkert van der G. gecopypaste hebben. Holman kan niet anders dan aannemen dat Dekker’s meningen eigenlijk onoprecht zijn. Omdat hij van z’n geloof gevallen is, moet Dekker dat ook doen. Haar mening is maar een dekmantel, eigenlijk wil ze gewoon ‘ideologische seks bedrijven’. Verlekkerd stelt hij zich voor hoe Dekker uiteindelijk bij Baudet in het bed belandt.

Laat ik even voorbij gaan hoe intens creepy dit is. Veel fundamenteler is dat je zo de aandacht afleidt van de kwestie waardoor Dekker in het nieuws kwam: dat ze moest onderduiken omdat ze iets gezegd had dat de online horden niet beviel. Als je Holman leest, dan is Dekker is geen pijnlijk voorbeeld van hoe normaal we fascistische bedreigingen zijn gaan vinden, ze is geen eenzame stem die tegen de consensus ingaat. Nee, ze wil gewoon geneukt worden. Daarmee is de zaak-Dekker onschadelijk gemaakt, en kan Holman komende week doorgaan met wat hij het liefste doet: haat zaaien tegen moslims.

Voorbeeld B): Martin Sommer, over klimaatverandering. Ook hier moeten en zullen de huidige problemen in het stramien van 1968 gedrukt worden. Het afwerpen van bevoogding, zowel links als rechts, wordt vergeleken met de oplossing van het klimaatprobleem. Kerncitaat: ‘Want dogma’s zijn er heus nog, niet langer afkomstig van Marx of de paus, maar afhankelijk van de omgeving. Diversiteit en klimaat zijn de nieuwe heilige huisjes‘.

Dat klinkt leuk, maar de vergelijking houdt geen stand als je er ook maar even over na denkt. In tegenstelling tot de Onbevlekte Ontvangenis of de ‘verscherping van de klassenstrijd onder het socialisme’ is de opwarming van de aarde een vrij goed gedocumenteerd, goed begrepen wetenschappelijk verschijnsel. En in tegenstelling tot de transsubstantie, is er een goede kans dat de stijgende zeespiegel ons allemaal de kop kost. De obsessie met het goed maken van de fouten van de jaren ’60 maakt de babyboomers blind voor de problemen van nu.

‘Van je geloof vallen’ is de enige manoeuvre die de Nederlandse intellectueel nog beheerst. Het maakt hen blind voor de ideologische elementen in hun eigen denken. Immers, het is wel heel toevallig dat al die babyboomers geëindigd zijn als economische rechtse, vreemdelingenhatende conservatieven. Markt en strijd was de gemakkelijke uitweg uit de hippie-commune, maar inmiddels zitten wij opgescheept met de gevolgen van die omslag, in de vorm van de ergste crisis sinds de jaren ’30, en de eerste generatie in tijden die het slechter gaat krijgen dan de vorige. Iedere discussie daarover wordt onmogelijk gemaakt door babyboomers, die achter iedere linkse persoon een communist verstopt zien.

Het is ook precies waarom het publiek debat in ons land zo volstrekt waardeloos geworden is. Het verklaart de volstrekt kinderachtige manier waarop bij het minste of geringste de vrijheid van meningsuiting in stelling wordt gebracht. Immers, als je de ander z’n mening niet serieus neemt, dan ga je er vanuit dat de ander dat bij jou ook niet doet. Vandaar dat xenofoob rechts hier altijd teruggrijpt op dit allerzwakste argument. Omdat zij vroeger Rode Gardisten waren, denken ze dat iedereen dat stiekem is. Zo de waard is, vertrouwt hij zijn gasten.

En zo zijn we beland in de bizarre situatie dat ons uit naam van de vrijheid van meningsuiting de mond gesnoerd wordt, en dat ons uit naam van de strijd tegen ideologie een ideologie opgelegd wordt die destructiever en intoleranter is dan links ooit geweest is.

Ik zou graag de problemen van de eenentwintigste eeuw willen oplossen zonder me over de hangups van de twintigste druk te moeten maken. Ik zou graag klimaatverandering aan willen pakken zonder over de ontkerkelijking na te willen denken. Ik zou graag een serieuze discussie willen hebben over online bedreigingen zonder me over de erotische fantasieën van Holman druk te moeten maken. Maar dat kan niet, want de babyboomers moeten iedere discussie omvormen in een afrekening met hun verleden.

Omdat zij er in de jaren ’60 een foute mening op na hielden, is daarom iedere mening fout – behalve de hunne, natuurlijk. Als je het opschrijft zie je hoe belachelijk het is, maar met die kronkelredenering kun je in Nederland een goede boterham verdienen: zowel bij het Parool, als bij de Volkskrant.

Vond je dit een goed stuk? Steun me dan op Patreon!