Benjamin Studebaker, student politicologie, had het succes waar iedere kleine blogger van droomt: zijn artikel “Brittain: for the love of God, please stop David Cameron” is door meer dan honderdduizend mensen gelezen. Het gaat over de volslagen mislukking van de afgelopen Tory-regering. Met een stapel grafieken toont Studebaker aan dat het Britse bezuinigingsbeleid tegen iedere rationaliteit in gaat. De afnemende overheidsuitgaven in een recessie hebben de situatie alleen maar erger gemaakt. De economie is kapotbezuinigd.

Ik kreeg het stuk de dag voor de verkiezingen toegestuurd, en ging er eens goed voor zitten. Even een pot thee zetten en lekker lachen om de Britten, de gegijzeld zijn door hun financiële sector, waar pornoboeren, pandjesbazen en krantenmagnaten de politiek gekocht hebben, en waar het volk telkens toch weer te dom is om die eikels eruit te stemmen – ook nu weer.

“De economische crisis van 2008 raakte Groot-Brittanie speciaal, omdat het land een grote financiële sector heeft” begint Studebaker. So far, so good. Londen, daar zitten veel banken. Die banken hadden een bak geld nodig om overeind te blijven, en wentelden vervolgens de kosten van hun redding af op de belastingbetaler. Omdat ze zich waar dan ook ter wereld kunnen vestigen en dan flinke hap van de economie mee kunnen nemen, hebben ze de politici bij de ballen. Tot zover: bekend terrein. Maar dan komt de eerste grafiek:

Wacht… is dat Nederland, daar vlak boven Groot-Brittannië? Schijnbaar heeft Nederland per hoofd van de bevolking een grotere bankensector dan de Britten. Mijn leedvermaak was inmiddels al wat minder geworden. Toch maar even doorlezen.

“Dit betekende dat Gordon Brown [de toenmailige Labour-premier] een hoop banken moest redden. Dit vereiste het opbouwen van een hoop schuld”. Goh, ook dat klinkt bekend. Wie kan zich de persconferenties met Wouter Bos nog herinneren, waar na allerlei achter-de-schermen gekonkel de nationalisatie van de zoveelste bank bekend gemaakt werd? De Nederlandse overheidsschuld knalde in een jaar van 45% van het BNP naar bijna 60% – tegen de Euronorm aan.

“In 2010 kozen de Britten een nieuwe regering, een coalitie geleid door de Conservatief David Cameron. Cameron begint gelijk met bezuinigen.” Ook bekend. Rutte 1, dat in het zelfde jaar als de regering-Cameron aantrad, plande 18 miljard aan bezuinigingen in. Met het lenteaccoord kwam daar nog eens 12 miljard bij, Rutte 2 deed er nog 16 miljard bij.

“De bezuinigingen trokken de basis onder de economische vraag weg. (…) Het werd al snel duidelijk dat voor de hele europese unie groei omgekeerd evenredig was met bezuinigen.” Ook in Nederland is de groei de afgelopen jaren bepaald niet fantastisch geweest. Sterker nog: die was een stuk lager dan de Britse groei. We hebben al met al vier procent bezuinigd, en daar geen enkele groei voor terug gekregen:

In deze grafiek is Nederland als de lichtgroene lijn. Van best presterend naar slechtst presterend zijn de landen: de VS, Ierland, het VK, Duitsland, Frankrijk, Nederland, Spanje, Italie, Portugal, Griekenland. We staan in het tweede rijtje, bij de economische kneusjes. Dat is ook niet zo gek: Nederland heeft in vergelijking tot Duitsland veel harder bezuinigd. Frankrijk zien we in Nederland graag als totale mislukking: Z24 sprak van een ‘drama‘. Toch doen ze het beter dan wij. Zelfs Groot-Brittannië doet het beter dan wij. Koploper is de VS, waar ze vanaf het begin van de crisis met geld gesmeten hebben.

Na al die treurige feiten viel mij ook een politieke overeenkomst op tussen Groot-Brittannië en hier: in beide landen durven de centrum-linkse partijen niet te breken met het dominante verhaal dat bezuinigen goed is voor de economie. Ze zijn bang om weggezet te worden als linkse potverteerders, terwijl de cijfers uitwijzen dat de echte economisch onverantwoordelijken op rechts zitten. Studebaker: “Bezuinigen is geen effectieve manier om schuld te verminderen, maar Labour heeft de claims [van het tegenovergestelde] niet bestreden. Daarom is het nu onderdeel geworden van wat de gemiddelde Britse kiezer als gezond verstand beschouwt. Om die reden is het onmogelijk om serieus genomen te worden in de Britse politiek als je geen zware bezuiningen belooft”

Op dat moment was het lachen mij vergaan.

Steun mij via Patreon.com