Trump en de professoren

Melania Trump, de vrouw van Donald Trump, werd er vandaag van beschuldigd dat ze een stuk van haar campagnespeech gebietst zou hebben – en van Michelle Obama nog wel. Twee passages van haar toespraak leken verdacht veel op de speech die Michelle in 2008 op de democratische partijconventie gaf. Om een of andere reden was dit het grote nieuws van de dag, en ik begrijp werkelijk niet waarom. Buiten het conventiecentrum stond Bikers for Trump, Donald’s eigen Schutzstaffel van zwaar bewapende motormuizen, voor hem de wacht te houden. Binnen werd de politieke tegenstander voor moordenaar uitgemaakt, en werd de giftige dolkstootlegende van ‘maak Amerika weer groot’ verspreid. Maar nee, het nieuwsfeit is natuurlijk dat Melania Trump een paar alinea’s derderangs dooddoeners over ‘hard werken’ en ‘respect voor je familie’ heeft overgeschreven.

Het laat zien hoe zeer onze maatschappij in de ban is van het wereldbeeld van de hogere middenklasse; de mensen die wij in Nederland meestal ‘hoogopgeleid’ noemen. Voor een academicus is plagiaat het ergste misdrijf. Als ik als wetenschapper betrapt zou worden op het overschrijven van twee alinea’s, zou mijn carrière afgelopen zijn. Maar wat maakt het uit voor de gewone man? Als jij een mijnwerker in West-Virginia bent, en je moet spreken op de bruiloft van je dochter, dan google je die tekst toch ook gewoon bij elkaar? Je ziet de journalisten al achter hun laptops zitten, boos hun nieuwsberichtend tikkend. Het maakt niet uit dat de halve Trump-campagne uit nazi’s bestaat, maar dat het plagiërende nazi’s zijn, dat kan echt niet!

Je zou bijna denken dat Trump het expres gedaan heeft. Zijn hele campagne is een revolte tegen deze mensen, en dit is precies het soort schandaal dat hij nodig heeft om zichzelf als de anti-politicus te presenteren. Het zet de verschillen tussen hem en de east coast liberals zo lekker op scherp. Het is om deze zelfde reden dat Wilders zijn partijbijeenkomsten altijd houdt in Weert, of in Almere, of in Vlaardingen. Het zijn precies het soort plaatsen waarvan je je kunt voorstellen dat ze de running gag in een Youp van ‘t Hek-conference zijn, en precies daarom zijn ze geschikt om zijn boodschap te verkondigen.

En het wonderlijke is nog: de democraten proberen fanatiek om hier munt uit te slaan, niet door hebbende dat ze daarmee zijn boodschap juist versterken. Het hele internet stond vol met komisch bedoelde plaatjes, maar zullen die werkelijk indruk maken op de zwevende kiezer? Ze zullen eerder het beeld van de democraten als elitaire professoren bevestigen. Als wij als links een eind willen maken aan het succes van de populisten, dan zullen we deze dynamiek moeten leren begrijpen.

Als je meer van dit soort stukken wilt lezen, steun mij dan op Patreon. Stukken naar: redactie [at] publieketribune.net

Erratum: ik werd erop gewezen dat het niet de democraten waren, maar de media die een probleem maakten van het plagiaat van Melania.

9 Comments on "Trump en de professoren"

  1. Téveel begrip voor “de tegenstander” werkt ook niet productief, meneer Renema. Met dit soort begrip houdt “de tegenstander” zich in elk geval ook niet bezig, lijkt mij. Moet dit “plagiaat” dan soms niet aan de orde gesteld worden?

  2. Volgens mij kijk je hier iets teveel naar door je eigen wetenschappelijke bril. Het gaat niet om plagiaat zoals in het in de wetenschap daarom gaat: precies hetzelfde zeggen doet in dit geval geen afbreuk aan wat er wordt gezegd en in de wetenschap wel. Waar het wel om gaat is originaliteit, ‘echtheid’ en authenticiteit. En dat gaat helemaal niet om wetenschappelijk plagiaat maar meer om populariteit van beroemde personen in het algemeen. Popsterren beschuldigen elkaar ook van het stelen van teksten en muziek en dat komt ook op alle social media voorbij. Het laat volgens mij gewoon zien dat mensen de kans krijgen om Trump (of in dit geval zijn vrouw) op internet voor gek te zetten en je hoeft echt geen professor te zijn om te zien dat die speech niet erg authentiek overkomt.

  3. Vergeleken bij die gladde, uitgestreken Cruz en Rubio maakte Trump eerst een ordinaire indruk, maar was het Cruz die tijdens de strijd om de Republikeinse nominatie door de mand viel. Hij meende dat hij Tromp kon evenaren in vulgariteit, deed het, en ontblootte zich als een onechte, platte vent. Met Tromp echt! Een oude wijsheid had Cruz genegeerd, namelijk ‘quod licet Iovi non’ etc. En zo heeft Trump de USA een ellendige miskoop bespaard.

    Maar Trump is er nog niet. Zijn missie lijkt onvoltooid. Hij moet ook nog Hilllary stoppen. De meeste Amerikanen, van verschillende politieke gezindheid, zijn geloof ik de mening toegedaan dat zij achter de tralies moet, en ik kan maar niet met ze van mening verschillen. Wat die Dame open en bloot op haar geweten heeft!

    Wie nu nog moeite heeft met de persoon van Trump, bedenke wel dat hij authentiek is. Hij moet versleten cultuur opruimen en verstarde verhoudingen doorbreken. Probleem is dat authenticteit vaak niet wordt herkend en dan woede van omstanders wekt. Een voorbeeld daarvan lijkt mij Rennenma’s poging om Trump met nazismen te associëren. Hij kan dat beter later, en meewerken.

  4. Okidoki, HPax, wat u betreft, ligt de weg voor de heer Trump (en andere soortgelijke “authentieke” wezens) geheel open, geplaveid met goede voornemens.

    • In The Federalist juni/juli 2016 geeft ene Mytheos Holt zijn bijdrage de titel: ‘Trump is The cultural Warrior we Need’.
      Deze benoeming door Holt van Trump, benadert toch wel enigszins de mijne, namelijk die van Trump als authentiekeling. En ik gaf die, geloof mij, voordat ik van Mytheos’ bijdrage kennis had genomen. Ik voel mij gesterkt in mijn beoordeling van T.

      Wel had ik van Myteos liever ‘Cultuurheld’ dan ‘Culture warrior’ gelezen, maar goed, je kunt niet alles hebben. Cultuurhelden waren Hercules, Starkadr, Indra en ze waren lang niet altijd braaf, maar deden het maatschappelijk noodzakelijk noodzakelijke en is ze dan veel te vergeven. In het genre cultuurheleden figureren bij ons Pim Fortuyn en, wat bescheidener Marinus van der Lubbe.

      • Geachte HPax,

        Een authentieke machtswellusteling is voor mij meer een machtswellusteling dan een authentiekeling. Adolf Hitler was ook erg authentiek.

        • Jammer. Het getuigt van authenticiteit noch originaliteit hier Hitler erbij te slepen.

  5. Geachte Hpax,

    Sinds wanneer zou ik zelf authentiek of origineel moeten zijn? De discussie gaat niet over mij. En eigenlijk had ik uw soort reactie wel een klein beetje verwacht.

    Ik vind het voorbeeld over Adolf Hitler zeer van toepassing en het ware beter dat u eens zou nadenken over wat nu precies de waarde is van de door u zo geprezen authenticiteit.

    Op authenticiteit zit ik persoonlijk helemaal niet te wachten. Wel op verstandig, rechtvaardig, vreedzaam en wijs staatsmanschap. (Om het zo maar te noemen).

  6. Jelmer Renema | July 23, 2016 at 2:55 pm |

    Iedere discussie heeft zn natuurlijk einde bereikt als het alleen nog gaat over in hoeverre iemand met Hitler te vergelijken is. Ik sluit deze post voor verdere reacties.

Comments are closed.