Fuck Ebru Umar

Ebru Umar heeft inmiddels ‘landarrest’: ze mag, in afwachting van verdere ontwikkelingen, Turkije niet uit. Daar werd ze afgelopen zaterdagavond gearresteerd, waarschijnlijk naar aanleiding van een aantal kritische tweets over de Turkse president Erdogan.

De reacties van rechts dropen van de hypocrisie. Umar is columnsiste voor de Metro, en behoort tot de stal van GeenStijl en The Post Online. Die laatste site pleitte een tijdje terug voor de mogelijkheid om democratisch de rechten van minderheden af te schaffen:

Echter, nu een van hun columnisten tot een onpopulaire minderheid behoort – namelijk de minderheid van Turken die niks van Erdogan moet hebben – profileren ze zich ineens met een barrage van stukken als verdedigers van diezelfde minderheidsrechten waar ze in Nederland zo graag vanaf zouden willen.

Deze hypocrisie is typerend voor modern rechts. Toen er in 2013 Greenpeace-activisten in Rusland opgepakt werden, stond GeenStijl vooraan om te roepen dat ze vooral hun straf uit moeten zitten en om grappen te maken over hun omstandigheden. Toen er vorig jaar een Nederlandse, pro-Koerdische journaliste opgepakt werd, vertelde Umar zelf op de radio dat het allemaal d’r eigen schuld was.

In hun strijd tegen de Moslim-boeman is rechts prima bereid met twee maten te meten. Dat is politiek voordelig: je kunt aanvallen zonder ooit te hoeven incasseren. Zij mogen ministers lastig vallen totdat ze voor de camera in elkaar storten, maar wie Wilders een kritische vraag stelt, is de nieuwe Volkert van der G. Telkens als een van de hunnen wat aangedaan wordt, moet er een nationale inquisitie komen wordt om te kijken of we het allemaal wel erg genoeg vinden. Als een van de onzen wat overkomt, worden we allemaal geacht te vinden dat je je in het buitenland aan de lokale wet moet houden.

Ik ben het zat om voor dit karretje gespannen te worden. Het is voor rechts van tweeen een: of je ondersteunt de democratische normen ongeacht wiens politiek belang dat dient – en dat betekent dat je ook voor een Greenpeace-activist opkomt – , of je zegt openlijk dat je schijt hebt aan de rechtsstaat, maar dan moet je ook niet komen huilen als een van je journalisten daardoor in de problemen komt.

En voordat mensen concluderen dat als ik niet achter Umar sta, ik dus wel achter Erdogan moet staan: nee, natuurlijk niet. Erdogan is tuig. Dat heeft u op deze site van de week nog kunnen lezen. Ik sta aan de kant van de universele rechten, een kamp waar noch Erdogan, noch Umar en de haren toe behoren. Zij hebben immers keer op keer gepleit voor maatregelen die specifiek de minderheidsrechten van moslims zouden inperken.

En daarom: Fuck Ebru Umar. Ze heeft natuurlijk het recht om met rust gelaten te worden, maar ze is dat recht volstrekt onwaardig. Wie een ander z’n vrijheden niet gunt, verdient ze zelf ook niet.

Dit stuk heeft enige reacties opgeleverd. Lees de discussie hier. Heeft u genoten van dit stuk? Steun mij dan. Dat kan via Patreon.

10 Comments on "Fuck Ebru Umar"

  1. Gebruik niet van die harde woorden. Daar wordt onze wereld niet beter van.

  2. Niet eens met deze stellingname van “Fuck Ebru Umar”: Als je doorslaggevende reden hier is dat je je niet voor een karretje wil laten spannen is het einde zoek. Je kunt dan wel bezig blijven en uiteindelijk kronkel je dan net zo maf als rechts zelf.
    Kernpunt is dat hier iemand wordt vastgehouden omdat die kritiek ventileert op Erdogan. Die verdient steun omwille van de vrijheid van meningsuiting. Dat diezelfde dame een eigenaardige kerfstok heeft, moet daarbij niet ter zake doen.
    Uiteraard kunnen we daar verder wel de discussie met haar over aangaan, en we hoeven haar daar ook niet bij te sparen. Maar dat is even iets anders.
    En dat ‘rechts’ hypocriet is bij tal van gelegenheden: ook dat klopt, maar dat doet niets af aan waar we nu bij deze Ebru-affaire mee te doen hebben.

  3. Beetje lullige opmerking, maar ik kan ‘t niet laten: “druipte” kende ik nog niet.

  4. Jan van den Heuvel | April 25, 2016 at 5:50 am | Reply

    Ook de ‘linkse’ SP staat pal achter die lieve Ebru, die destijds ook ‘geen enkel medelijden’ had met omgekomen bootvluchtelingen. Geen idee wat die SP tegenwoordig met rabiaatrechts heeft: van Bommel ging, nadat die, ten tijde van het referendum, diep in het anale deel van de heren Roos en Baudet had vertoefd, ook nog vrolijk op de foto met opper-racist Niemöller. Socialisme anno 2016…

  5. “Fuck Ebru Umar”, de “linkse” vertaling van “daar moet een piemel in”…

    Mensenrechten zijn niet aan politieke kleur gebonden. En gelukkig is Jelmer wel de laatste in Nederland die daarop van enige werkelijke invloed is.

  6. @Robert:

    “Fuck Ebru Umar”, de “linkse” vertaling van “daar moet een piemel in”…

    U slaat echt de spijker op de kop. Dank daarvoor.

  7. Die greenpeace-activisten uit 2013 handelden als piraten, wat naar eeuwenoud internationaal recht uiterst strafbaar is. Rusland heeft zich toen onder Putin buitengewoon lankmoedig gedragen; vroeger werden er je de voeten voor gespoeld.

    Ebru Omar daarentegen heeft naar Nederlands begrip en – rechtsgevoel niets strafbaars gedaan. In de gegeven context dan Ebru tegen die greenpeacisten uitspelen, lijkt geforceerd en politiek geïnspireerd.

    • Kun u alstublieft voor uw eigen rechtsgevoel spreken, en het mijne er buiten laten? De wet schenden omdat hij fundamenteel onrechtvaardig is, is ook een eeuwenoude traditie.

  8. @ jr ‘Kun u alstublieft voor uw eigen rechtsgevoel spreken, en het mijne er buiten laten?’

    Neen, dat kan ik niet of in ieder geval wil ik dat niet. Ik schreef: ‘naar Nederlands begrip en – rechtsgevoel’, en dat streepje vóór rechtsgevoel vervangt / herhaalt het woord ‘Nederlands’. We krijgen dan: ‘Nederlands rechtsgevoel’ en dat is niet perse mijn eigen rechtsgevoel. Ik geloof dat er zoiets als een Nederlands rechtsgevoel bestaat, in onderscheid bijv. van een Russisch – of Chinees rechtsgevoel en dat ik bij benadering meer van dat eerste rechtsgevoel weet dan van die andere.
    Aangenomen dat u ook Nederlander bent, gaat het dus primair niet om mijn of uw rechtsgevoel, maar om óns rechtsgevoel. Dan zijn er ook nog onze persoonlijke rechtsgevoelens, maar die laat ik hier als onbelangrijk en ondergeschikt aan onze nationale buiten beschouwing.

Leave a comment

Your email address will not be published.


*